เรื่องเล่าในพื้นที่

คอลัมน์ลมหายใจห้อม หอม 

๑  ฮั่นแน่หรือแอบไปมีกี๊ก" ฮ่า ฮ่า ฮ่า

"เปล่านา เค้ามาเอง น้าเปล่าน้า เค้ามาเอง" น้าปุ๊ ฮัมเพลงอย่างมีความสุข "เฮ่ย ไม่มี อย่ามาขุดบ่อล่อปลา ไม่ตกหลุมโจนนายหรอก" 

๒   ใครๆ ก็รู้ว่าน้าปุ๊ นั้นมือหนึ่งเรื่องบุหรี่ มวนต่อมวน ยิ่งเครียดๆ จากการทำงาน น้าปุ๊จะสูบอย่างถี่ๆ จนเราและผู้พบเห็นต่างเป็นห่วงเป็นใยสุขภาพน้าปุ๊กันทุกคน เบาๆ บ้างน้าปุ๊ เดี๋ยวโป่งพองนะน้า แล้วน้าปุ๊ก็หัวเราะ ไม่ทุกข์ร้อนกับชัวิตสุขภาพอนาคตเบื้องหน้า 

น้าปุ๊เคยเล่าให้ฟังว่า น้านั้นริหัดมาตั้งแต่วัยรุ่นกับเพื่อนๆ ร่วมรุ่นและร่วมโรงเรียนเดียวกัน ที่สิงสถิตก็เป็นที่ห้องน้ำอย่างที่รู้กันทั่วไป หลังจากนั้นก็อดไม่ได้ เลิกไม่ได้ ทำเวลาเพิ่มขึ้นยาวนานมาจนถึงปัจจุบัน แต่ก็แปลกไม่เห็นออกอาการให้เห็นว่าเหนื่อยหอบ ไอ โขลกๆ ก็ไม่มีให้เห็น จนน้าปุ๊เข้าข้างตัวเองว่าตัวนิดเดียวจะมาทำอะไรคนใจใหญ่อย่างน้าได้ หัวเราะอีกทุกคราวไป

ไปสวนโมกข์ พบหลวงตาไหวก็แล้ว ฟังเทศน์หลวงพ่อปัญญาก็แล้ว ยิ่งฟังพระพยอม ท่านบรรยายธรรม บุหรี่ตัวนิดเดียว แค่คายมันออกก็เลิกได้แล้ว แต่น้าปุ๊ก็ยังเหนียวแน่นผูกพัน เลิกมันไม่ได้สักที ซิเอ้า 

รัฐบาลขึ้นภาษีกี่เที่ยว กี่เที่ยว ก็บอกยังมีเงินอุดหนุนโรงงานยาสูบได้อยู่แล้วก็หัวเราะ แล้วก็สูบต่อไป

๓ แต่พบกันเที่ยวนี้มาแปลก "ถามจริงน้าปุ๊ เลิกบุหรี่แล้วหรือยัง" "จะรู้ไปทำไม ยุ่งจริงกะชีวิตคนอื่นนี่" 

"ก็เห็นหน้าตาสดใส อย่างนี้ เขื่อว่าต้องเลิกได้แล้วแน่เลย กินอิ่ม นอนหลับ พักผ่อนสบายๆ ไม่มีงานเครียดให้งุ่นง่านสูบอีกแน่นอน ถามจริงเลิกได้แล้วยัง" 

"อยากรู้จริงเรอะ จะรู้ไปทำไมนะนี่ เลิกมาหกเดือนแล้ว" น้าปุ๊ บอกความจริง 

"นึกยังไงถึงเลิก คราวก่อนๆ ชวนเท่าไหร่เท่าไหร่ ก็ไม่ยอมเลิกสักที เที่ยวนี้เจอทีเด็ดอะไรเข้าเลิกได้" 

"ภาษีนะซิ ขึ้นภาษีซะขนาดนี้ ขืนสูบต่อไปจน ไม่มีเงินเที่ยวแน่เลย ตัดใจเลิกแต่วันนั้นมาเลย ที่มีอยู่ดยนทิ้งไม่ซื้อใหม่ ไม่   วุ่นวาย ไม่กระวนกระวายอะไร เลิกแล้วเลิกเลย" 

"ต้องขอบคุณคนขึ้นภาษีเค้าไหม? ทำให้น้าปุ๊เลิกได้" 

ฮื่อ "ขอบคุณ ไม่โหดก็ไม่เลิก คราวนี้เลิกได้ไม่หวนกลับไปสูบอีกแน่นอน น้าปุ๊ให้สัญญา จะได้ไม่ต้องมาเซ้าซี้ถามกันอีก" ฮ่า ฮ่า ฮ่า 

ไชโย น้าปุ๊แน่มากฯ 

ข้อมูลโดย : สมปอง ดวงไสว กองบรรณาธิการ Smartonline

วันที่ 27 ตุลาคม 2560