เรื่องเล่าในพื้นที่

คอลัมน์ : ลมหายใจห้อม หอม 

๑

ลุงวัน "วันนี้ไปทำงานที่ไหน?" 

"ไปทำปูนที่นอกหมู่บ้านเราครับ" ลุงวันตอบพร้อมกับย้ิมๆ ในระหว่างที่ยืนรอรถมารับไปทำงานข้างนอกที่พัก"

๒

นึกถึงภาพเก่าวันก่อน วันนั้นลุงวันทำงานก่อสร้างข้างบ้าน ช่วงพักกลางวันเลยได้นั่งคุยกัน 

"ทำไมลุงวันมาทำงานที่กรุงเทพล่ะ" ผมถาม 

ลุงวันบอก "ที่ลงมาทำงานในกรุงเทพ เพราะที่บ้านไม่มีงานทำ อยู่บ้านก็ทำไร่เลี้ยงหมู เลยคิดว่าเข้ามาในเมืองจะมีงานให้ทำมากกว่า มีรายได้ดีกว่าเลยลงมาทำ" 

"แล้วมีงานทำดีกว่าที่บ้านไหม?"

"ในเมืองดีกว่ามีงานก่อสร้างให้ทำมากกว่าที่บ้าน ที่บ้านไม่ค่อยมีงานก่อสร้างให้ทำเท่าไหร่ แต่ก็ต้องจากบ้าน จากครอบครัวมา อยากได้เงินก็ต้องอดทนครับ" ลุงวันบอก

"หัดทำงานก่อสร้างมาจากไหน?"

"ฝึกหัดกับพี่ชายที่บ้าน พี่เขารับงานมาแล้วก็ไปทำกับพี่ชาย ตั้งแต่ผสมปูน เทปูนฉาบปูน และค่อยๆ ทำมาเรื่อยจนกระทั่งทำได้ทั้งหมดทุกอย่าง ไฟฟ้า ปะปา ก่อสร้าง ทาสี ปูกระเบื้อง" 

"ใช้เวลานานไหมกว่าจะเก่งขนาดนี้" 

"เป็นสิบปีเลย (หัวเราะ) ตอนนั้นผมยังเป็นหนุ่มๆ อยู่ ทำเรื่อยมาไม่เคยขาด ตอนเศรษฐกิจดี ๆ มีงานก่อสร้างให้ทำตลอด ยิ่งทำมากฝึกมาก ก็เก่งมากขึ้น" 

"แล้วรับงานเองทำงานเองได้ตั้งแต่เมื่อไหร่" 

"สักสิบปีมาแล้ว เมื่อพี่ชายงานเยอะๆ เข้า เขารับไม่ไหวก็เลยให้เรารับเองหาคนมาช่วยกันทำเพิ่มมากขึ้น ตอนนั้นรายได้ดีมีเงินส่งกลับบ้านพอสมควร" 

๓

มาอยู่ในเมืองคิดถึงบ้านไหม?"

พอเจอคำถามนี้ เขาหยุดคิดนิดหนึ่ง แล้วตอบเสียงแผ่วๆ "คิดถึงครับ ลูกเมียอยู่ที่บ้าน ผมมาทำงานเคนเดียว พอมีเงินเก็บก็ส่งเงินไปบ้าน ลูกกำลังเรียนหนังสืออยู่ชั้น ป.๕ ตกเย็นเลิกงานแล้วก็คุยกับลูกแทบทุกวัน คิดถึงเขาครับ" ลุงวันบอก 

"ลุงวันกินเหล้าสูบบุหรี่ไหม?" "ไม่แล้วครับ" "หมายความว่าอย่างไร?หรือ" 

"เมื่อตอนเป็นหนุ่มวัยรุ่นก็กินดื่มสูบเหมือนกันแหละ พอแต่งงานมีครอบครัวก็คิดได้" 

"คิดได้อย่างไรหรือ" 

"คิดว่าเก็บเงินไว้สร้างครอบครัว ให้ลูกที่จะเกิดขึ้นมาในวันหน้า ก็เลยตัดใจเลิกหมด ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ก็ประหยัดเงินค่าเหล้า บุหรี่ ได้มีเงินเก็บเพิ่มมากขึ้น กว่าเดิม" 

"สุขภาพลุงวันเป็นอย่างไรบ้าง" 

"ตอนที่สูบบุหรี่ กินเหล้า ไม่ค่อยดี ตอนนั้นเหนื่อยง่ายกว่าจะเลิกดื่มกินกันดึก ตื่นสายบางวันไปทำงานไม่ไหว เพราะดื่มหนักและสูบจัด พอเลิกเรื่องพวกนี้ก็ได้นอนหัวค่ำ ตื่นเช้าได้ไม่เคยหยุดงาน คิดถึงคนทางบ้านครับ ถ้ายังสูบกินดื่ม เที่ยว เงินที่หาได้ก็จะหมดไป ไม่ถึงครอบครัว" ลุงวันบอก 

"มิน่าถึงเห็นลุงวันตั้งใจทำงานอย่างดี ไม่กินดื่มเหมือนคนอื่นเขา" 

"เพื่อครอบครัวต้องอดทนครับ" ลุงวันเอ่ยอย่างมีความสุข"

๔

นึกถึงภาพเก่าที่คุยกันก่อนแล้ว นึกถึงลุงวันคนรักครอบครัว สงกรานต์เป็นวันครอบครัวเลยถามลุงวันระหว่างยืนรออีกคำ สงกรานต์กลับบ้านไหม? ลุงวัน

"กลับครับ พรุ่งนี้ผมจะออกแต่เช้า และคงไปสักสองสามเดือน พอหายเหนื่อยและได้อยู่กับครอบครัวให้นานสักหน่อย พอมีงานค่อยกลับมาอีกครั้ง" 

"ไปก่อนนะครับ รถมารับแล้วครับ" ลุงวันเอ่ยปากลา แล้วขึ้นรถจากกัน 

ผมมองตามลุงวันและอดชื่นชมความตั้งใจจริงของลุงวันคนรักครอบครัวไม่ได้ พรุ่งนี้จะกลับบ้านแล้ว อีกนานกว่าเราจะได้พบกันอีก โชคดีครับลุงวัน 

ข้อมูลโดย : สมปอง ดวงไสว กองบรรณาธิการ Smartonline 

วันที่ 23 เมษายน 2561