เรื่องเล่าในพื้นที่

คอลัมน์ : รอบรั้วโรงเรียนปลอดบุหรี่

โครงงานเรื่อง "วัสดุดักจับก๊าซพิษและควันบุหรี่จากเศษขนสัตว์" ของนักเรียนโรงเรียนสกลราชวิทยานุกูล อ.เมือง จ.สกลนคร โดยมีนางสาวปิยะธิดา ศรีระดา (น้องป๊อป) นักเรียนชั้น ม.6/1 และนางสาวกัญญาพัชร ไพรสณฑ์ (น้องแตงโม) ผู้จัดทำโครงงาน มีครูเสาวรจนี จันทวงค์ เป็นที่ปรึกษา โดยการนำของท่านผู้อำนวยการโรงเรียน นายยงค์ยุทธ เขื่ยนขันธ์ 

น้องทั้งสองคน ได้เล่าถึงที่มาของโครงการว่า ได้แรงบันดาลใจจากการสังเกตผู้ปกครอง หรือแม้แต่คนในครอบครัวว่าทำไม เมื่อไปทำผมมาจากร้านเสริมสวยแล้ว ผู้ปกครองจะไมยอมทำอาหารให้ทาน เหตุผลที่ได้รับคือ  "กลัวผมจะเหม็น" ประกอบกับชุมชนก็มีมลพิษจากท่อไอเสียของรถยนต์ กลิ่นบุหรี่จากการแอบสูบบุหรี่ของห้องน้ำนักเรียนชาย 

จึงเกิดคำถามว่า "ทำไมผมถึงเหม็น? เมื่อถูกควัน แล้วขนสัตว์ชนิดอื่นๆ จะมีลักษณะเหมือนกันไหม? นี่เป็นที่มา จึงได้ศึกษาข้อมูล งานวิจัยเกี่ยวกับขนของสัตว์ กับการซับก๊าซ 

ได้ข้อสรุปว่า "ขนของสัตว์ที่เกิดจากมนุษย์ที่เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม สามารถดักจับก๊าซพิษบางตัวที่อยู่ในบุหรี่ได้" จึงได้คิดสร้างเครื่องมือที่จะใช้เส้นผม เพื่อนำไปประยุกต์ใช้กับห้องที่จัดไว้สำหรับสูบบุหรี่ เพื่อกรองก๊าซพิษก่อนปล่อยสู่อากาศ หรือติดไว้ในห้งอน้ำนักเรียนชาย เมื่อมีการแอบสูบบุหรี่ เครื่องมือจะส่งเสียงดัง และส่งสัญญาณไปให้ครูกิจการนักเรียนเข้าไปตรวจได้ทันที ถึงแม้จะมีการสูบบุหรี่ไปแล้ว เครื่องมือสามารถกรองก๊าซพิษไปฝังกลบดินให้เป็นปุ๋ยของพืชได้ เพราะเส้นผมเป็นโปรตีนซึ่งเป็นอาหารของพืช

นี่คือนวัตกรรมใหม่ ที่เกิดจากนักเรียนแกนนำได้ช่วยกันคิดและพัฒนาขึ้นมา ขอขื่นชมในความคิดสร้างสรรค์ของเยาวชน ที่ต้องการเห็นสังคมในโรงเรียนปลอดบุหรี่ ...

ต้องการข้อมูลเพิ่มเติมติดต่อที่โรงเรียนสกลราชวิทยานุกูล อ.เมือง จ.สกลนคร

ข้อมูลจาก โรงเรียนสกลราชวิทยานุกูล 

เผยแพร่ Smartnew วันที่ 11 สิงหาคม 2562